Notatka ze spotkania Komitetu Wykonawczego IndustriALL European

W dniu 1 lipca 2020 r. odbyła się wideokonferencja Komitetu Wykonawczego IndustriALL European. W spotkaniu udział wzięło około 150 osób z krajów europejskich. Spotkanie rozpoczął Luc Triangle witając wszystkich, następnie omówił po krótce agendę spotkania.  W wyniku pandemii został odwołany kongres wyborczy IndustriALL European, który miał się odbyć w maju 2020 r. w Salonikach. Nikt nie wie jak będzie wyglądała sytuacja w przyszłym roku, czy będziemy mieć możliwość organizacji spotkań, ale nową proponowaną datą kongresu jest 1 czerwca 2021 r. (miejsce pozostaje bez zmian).

Spotkania Think Tank zostaną ponownie zwołane w październiku 2020 r. (do potwierdzenia - tymczasowa data 15 października) w celu omówienia nowego planu strategicznego, który należy przygotować na kongres. Think Tank omówi również dodatkowe proponowane zmiany w statucie.

Pierwszą część spotkania prowadził Przewodniczący - Michael Vassiliadis, który poprosił Komitet Wykonawczy o wybranie dwóch nowych zastępców sekretarza generalnego z mandatem do następnego Kongresu oraz o wydanie zalecenia na Kongres w 2021 r. w sprawie nazwisk osób wybranych na Prezydenta, Sekretarza Generalnego i Zastępcy Sekretarza Generalnego.

Dwaj obecni zastępcy sekretarza generalnego (Luis Colunga i Benoit Gerits) zrezygnowali ze stanowisk na początku maja 2020 r. Zgodnie z powyższym oraz otrzymanymi nominacjami zaproponowano kandydaturę Isabelle Barthès i Judith Kirton Darling na zastępców sekretarzy generalnych od 1 lipca 2020 r. do następnego Kongresu w czerwcu 2021 r. Obie Panie zostały wybrane na stanowiska jednogłośnie. Stanowisko przewodniczącego (Michael Vassiliadis) oraz sekretarza generalnego (Luc Triangle) pozostały bez zmian.

Kolejna część spotkania została poświęcona sytuacji w Europie spowodowanej pandemią. Większość państw Europy została zaskoczona szybkością i skalą skutków ekonomicznych COVID-19.  Rządy w całej Unii Europejskiej zaczęły ogłaszać i wdrażać różne środki w celu powstrzymania załamania gospodarczego.

Sytuacja na szczeblu krajowym w wielu państwach wyglądała podobnie. Działania rządów opierały się w dużej mierze na zapewnieniu środków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, dochodów i miejsc pracy. Rządy koncentrowały się głównie na unikaniu zwolnień grupowych / indywidualnych, oferowaniu ulg podatkowych na wsparcie pracowników w opłacaniu rachunków i ułatwieniu dostępu do zasiłku chorobowego. Urlop rodzicielski i zasiłki chorobowe były często wykorzystywane do celów związanych z opieką nad dziećmi.

Większość krajów w Europie przyjęła rozwiązania w zakresie skróconego czasu pracy lub wdrożyła podobne instrumenty, takie jak tymczasowe lub częściowe bezrobocie, jako natychmiastowe reakcje na kryzys COVID-19.

Termin „skróconego czasu pracy” jest używany głównie w Niemczech, Austrii, Szwajcarii oraz Szwecji. W innych krajach, takich jak Belgia, Francja, Wielka Brytania, Luksemburg, Holandia i Rumunia, stosuje się pojęcie „czasowego lub częściowego bezrobocia”. Podczas gdy klasyczne systemy pracy kładą nacisk na ograniczenie dziennych lub tygodniowych godzin pracy, drugi rodzaj systemu koncentruje się na sytuacji, w której pracownicy są zatrudnieni przez nieprzerwany okres, podczas którego praca w ogóle nie jest wykonywana. Z pewnymi małymi wyjątkami, te systemy robocze obejmują zasadniczo firmy wszystkich sektorów i wielkości.

Koleją kwestią omawianą podczas spotkania był dialog społeczny i układy zbiorowe, które przyczyniły się do rozwiązania kryzysu COVID-19, chroniąc zdrowie i bezpieczeństwo pracowników, ich dochody i miejsca pracy. Wspólne rozwiązania znaleziono na wszystkich poziomach: międzybranżowym, branżowym i firmowym.

W Danii, Norwegii, Szwecji i Austrii programy pracy w niepełnym wymiarze czasu oparte są na układzie zbiorowym na poziomie krajowym. Wdrożenie tej umowy krajowej następuje następnie w drodze negocjacji sektorowych i na poziomie przedsiębiorstw między partnerami społecznymi.

W wielu krajach związki zawodowe negocjują wytyczne dotyczące wyjścia z kwarantanny i bezpiecznego wznowienia działalności w miejscu pracy. Wytyczne są ogólnie uzgadniane z partnerami społecznymi na poziomie krajowym, które są dalej wdrażane na poziomie branżowym i przedsiębiorstw.

Branżą, która została szczególnie dotknięta podczas pandemii jest niewątpliwe sektor motoryzacyjny. Pracownicy, choć wspierani przez umowy ze skróconym czasem pracy, mają mniejsze dochody, a firmy notują straty. Obecnie niewiele wiadomo na temat tego, co przyniesie przyszłość. Dlatego industriAll European, europejskie organizacje biznesowe i związki zawodowe z tej branży wezwały Komisję Europejską do wdrożenia planu naprawy przemysłowej.

Kryzys COVID-19 dodatkowo osłabił i tak już słaby europejski sektor stalowy i konieczne są tu pilne działania. W związku z tym IndustriAll European wezwał do opracowania nowego europejskiego planu działania w zakresie stali i określił szereg wymagań, które są kluczowe dla zrównoważonej przyszłości europejskiego przemysłu stalowego.

Następnym tematem spotkania było wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, co będzie miało znaczący wpływ na europejskie sektory przemysłu i jego pracowników.

Rozpoczęły się już oficjalne negocjacje, w związku, z czym europejskie związki zawodowe muszą solidaryzować się, aby walczyć o dobre warunki pracy i standardy dla wszystkich pracowników.

Podczas spotkania został poruszony temat płacy minimalnej w Europie. W ciągu ostatnich 20 lat podział między pracą a godnym życiem narastał. Ponadto różnica w wynagrodzeniach wschodu i zachodu nadal się utrzymuje. Ta sytuacja zagraża naszemu modelowi społecznemu i fundamentom Europy. Inicjatywa UE zapewniająca uczciwe wynagrodzenie minimalne byłaby krokiem w kierunku odwrócenia tej tendencji. Inicjatywa ta, gwarantując, że przyniesie zmiany tym, którzy jej potrzebują, musi chronić dobrze funkcjonujące systemy stosunków pracy.

 Kwestię te poruszyła w dniu 3 czerwca 2020 r. Komisja Europejska publikując drugi etap konsultacji z partnerami społecznymi na temat możliwego działania dotyczącego wyzwań związanych z uczciwymi płacami minimalnymi. W dokumencie Komisja Europejska uwzględniła szereg zaleceń sformułowanych przez ETUC, co najważniejsze, uznając rolę rokowań zbiorowych w ustanawianiu uczciwych wynagrodzeń.

IndustriALL European przygotował przed spotkaniem dokument w sprawie podjęcia możliwych działań na rzecz sprawiedliwej płacy minimalnej. IndustriAll European podziela w nim pogląd Komisji, że zapewnienie wszystkim mieszkańcom Europy godziwego poziomu życia jest niezbędne, aby poradzić sobie ze społecznymi i ekonomicznymi konsekwencjami kryzysu Covid-19 i zapewnić szybkie ożywienie. Inicjatywa na rzecz uczciwych wynagrodzeń jest potrzebna bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Zwrócono uwagę na rokowania zbiorowe, które powinny być traktowane, jako główny instrument wspierania rozwoju płac w Europie. UE powinna mieć na celu usunięcie przeszkód w negocjacjach zbiorowych, ułatwienie dostępu związków zawodowych do miejsc pracy i umożliwienie im swobodnych negocjacji, a także zwalczanie wszelkich form niszczenia związków zawodowych. Należy docenić siłę branżowych układów zbiorowych w zakresie zapewnienia integracyjnych rynków pracy i bardziej równomiernego podziału dochodów. Należy przedstawić jasne i stabilne kryteria gwarantujące, co najmniej przyzwoity poziom życia, aby zapewnić adekwatność płacy minimalnej. Partnerzy społeczni muszą być ściśle zaangażowani w ustalanie ustawowej płacy minimalnej. Działania UE nie miałyby na celu wprowadzenia ustawowej płacy minimalnej we wszystkich państwach członkowskich. Płace minimalne muszą być nadal ustalane w drodze układów zbiorowych lub przepisów prawnych, zgodnie z tradycjami i specyfiką każdego kraju oraz przy pełnym poszanowaniu kompetencji krajowych i swobody zawierania umów przez partnerów społecznych.

IndustriAll European wspólnie z ETUC wzywa w dokumencie Komisję Europejską do zapewnienia, że ​​„państwa członkowskie, które chronią minimalne płace za pośrednictwem układów zbiorowych, powinny być chronione, aby nadal to robić. Ponadto należy wprowadzić wyraźne rozróżnienie między minimalnymi płacami ustawowymi a minimalnymi płacami ustalonymi w ramach układów zbiorowych. Należy promować i umacniać układy zbiorowe w państwach członkowskich, również poprzez inicjatywy UE, jednak nie mogą one podlegać warunkom, zasadom lub interpretacjom UE, które naruszałyby prawa związków zawodowych i pracowników, w tym prawa do rokowań zbiorowych, organizowania się i stowarzyszenia. Propozycja ustaleń zawartych w dokumencie została zatwierdzona przez większość obecnych delegatów.

Kończąc spotkanie omówiono kwestie składek afiliacyjnych, stan wpływów, zwolnienia z płatności oraz zaległości.