Notatka ze spotkania Komitetu Wykonawczego IndustriALL European
W dniu 1 lipca 2020 r. odbyła się wideokonferencja Komitetu Wykonawczego IndustriALL European. W spotkaniu udział wzięło około 150 osób z krajów europejskich. Spotkanie rozpoczął Luc Triangle witając wszystkich, następnie omówił po krótce agendę spotkania. W wyniku pandemii został odwołany kongres wyborczy IndustriALL European, który miał się odbyć w maju 2020 r. w Salonikach. Nikt nie wie jak będzie wyglądała sytuacja w przyszłym roku, czy będziemy mieć możliwość organizacji spotkań, ale nową proponowaną datą kongresu jest 1 czerwca 2021 r. (miejsce pozostaje bez zmian).
Spotkania Think Tank zostaną ponownie zwołane w październiku 2020 r. (do potwierdzenia - tymczasowa data 15 października) w celu omówienia nowego planu strategicznego, który należy przygotować na kongres. Think Tank omówi również dodatkowe proponowane zmiany w statucie.
Pierwszą część spotkania prowadził Przewodniczący - Michael Vassiliadis, który poprosił Komitet Wykonawczy o wybranie dwóch nowych zastępców sekretarza generalnego z mandatem do następnego Kongresu oraz o wydanie zalecenia na Kongres w 2021 r. w sprawie nazwisk osób wybranych na Prezydenta, Sekretarza Generalnego i Zastępcy Sekretarza Generalnego.
Dwaj obecni zastępcy sekretarza generalnego (Luis Colunga i Benoit Gerits) zrezygnowali ze stanowisk na początku maja 2020 r. Zgodnie z powyższym oraz otrzymanymi nominacjami zaproponowano kandydaturę Isabelle Barthès i Judith Kirton Darling na zastępców sekretarzy generalnych od 1 lipca 2020 r. do następnego Kongresu w czerwcu 2021 r. Obie Panie zostały wybrane na stanowiska jednogłośnie. Stanowisko przewodniczącego (Michael Vassiliadis) oraz sekretarza generalnego (Luc Triangle) pozostały bez zmian.
Kolejna część spotkania została poświęcona sytuacji w Europie spowodowanej pandemią. Większość państw Europy została zaskoczona szybkością i skalą skutków ekonomicznych COVID-19. Rządy w całej Unii Europejskiej zaczęły ogłaszać i wdrażać różne środki w celu powstrzymania załamania gospodarczego.
Sytuacja na szczeblu krajowym w wielu państwach wyglądała podobnie. Działania rządów opierały się w dużej mierze na zapewnieniu środków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, dochodów i miejsc pracy. Rządy koncentrowały się głównie na unikaniu zwolnień grupowych / indywidualnych, oferowaniu ulg podatkowych na wsparcie pracowników w opłacaniu rachunków i ułatwieniu dostępu do zasiłku chorobowego. Urlop rodzicielski i zasiłki chorobowe były często wykorzystywane do celów związanych z opieką nad dziećmi.
Większość krajów w Europie przyjęła rozwiązania w zakresie skróconego czasu pracy lub wdrożyła podobne instrumenty, takie jak tymczasowe lub częściowe bezrobocie, jako natychmiastowe reakcje na kryzys COVID-19.
Termin „skróconego czasu pracy” jest używany głównie w Niemczech, Austrii, Szwajcarii oraz Szwecji. W innych krajach, takich jak Belgia, Francja, Wielka Brytania, Luksemburg, Holandia i Rumunia, stosuje się pojęcie „czasowego lub częściowego bezrobocia”. Podczas gdy klasyczne systemy pracy kładą nacisk na ograniczenie dziennych lub tygodniowych godzin pracy, drugi rodzaj systemu koncentruje się na sytuacji, w której pracownicy są zatrudnieni przez nieprzerwany okres, podczas którego praca w ogóle nie jest wykonywana. Z pewnymi małymi wyjątkami, te systemy robocze obejmują zasadniczo firmy wszystkich sektorów i wielkości.
Koleją kwestią omawianą podczas spotkania był dialog społeczny i układy zbiorowe, które przyczyniły się do rozwiązania kryzysu COVID-19, chroniąc zdrowie i bezpieczeństwo pracowników, ich dochody i miejsca pracy. Wspólne rozwiązania znaleziono na wszystkich poziomach: międzybranżowym, branżowym i firmowym.
W Danii, Norwegii, Szwecji i Austrii programy pracy w niepełnym wymiarze czasu oparte są na układzie zbiorowym na poziomie krajowym. Wdrożenie tej umowy krajowej następuje następnie w drodze negocjacji sektorowych i na poziomie przedsiębiorstw między partnerami społecznymi.
W wielu krajach związki zawodowe negocjują wytyczne dotyczące wyjścia z kwarantanny i bezpiecznego wznowienia działalności w miejscu pracy. Wytyczne są ogólnie uzgadniane z partnerami społecznymi na poziomie krajowym, które są dalej wdrażane na poziomie branżowym i przedsiębiorstw.
Branżą, która została szczególnie dotknięta podczas pandemii jest niewątpliwe sektor motoryzacyjny. Pracownicy, choć wspierani przez umowy ze skróconym czasem pracy, mają mniejsze dochody, a firmy notują straty. Obecnie niewiele wiadomo na temat tego, co przyniesie przyszłość. Dlatego industriAll European, europejskie organizacje biznesowe i związki zawodowe z tej branży wezwały Komisję Europejską do wdrożenia planu naprawy przemysłowej.
Kryzys COVID-19 dodatkowo osłabił i tak już słaby europejski sektor stalowy i konieczne są tu pilne działania. W związku z tym IndustriAll European wezwał do opracowania nowego europejskiego planu działania w zakresie stali i określił szereg wymagań, które są kluczowe dla zrównoważonej przyszłości europejskiego przemysłu stalowego.
Następnym tematem spotkania było wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, co będzie miało znaczący wpływ na europejskie sektory przemysłu i jego pracowników.
Rozpoczęły się już oficjalne negocjacje, w związku, z czym europejskie związki zawodowe muszą solidaryzować się, aby walczyć o dobre warunki pracy i standardy dla wszystkich pracowników.
Podczas spotkania został poruszony temat płacy minimalnej w Europie. W ciągu ostatnich 20 lat podział między pracą a godnym życiem narastał. Ponadto różnica w wynagrodzeniach wschodu i zachodu nadal się utrzymuje. Ta sytuacja zagraża naszemu modelowi społecznemu i fundamentom Europy. Inicjatywa UE zapewniająca uczciwe wynagrodzenie minimalne byłaby krokiem w kierunku odwrócenia tej tendencji. Inicjatywa ta, gwarantując, że przyniesie zmiany tym, którzy jej potrzebują, musi chronić dobrze funkcjonujące systemy stosunków pracy.
Kwestię te poruszyła w dniu 3 czerwca 2020 r. Komisja Europejska publikując drugi etap konsultacji z partnerami społecznymi na temat możliwego działania dotyczącego wyzwań związanych z uczciwymi płacami minimalnymi. W dokumencie Komisja Europejska uwzględniła szereg zaleceń sformułowanych przez ETUC, co najważniejsze, uznając rolę rokowań zbiorowych w ustanawianiu uczciwych wynagrodzeń.
IndustriALL European przygotował przed spotkaniem dokument w sprawie podjęcia możliwych działań na rzecz sprawiedliwej płacy minimalnej. IndustriAll European podziela w nim pogląd Komisji, że zapewnienie wszystkim mieszkańcom Europy godziwego poziomu życia jest niezbędne, aby poradzić sobie ze społecznymi i ekonomicznymi konsekwencjami kryzysu Covid-19 i zapewnić szybkie ożywienie. Inicjatywa na rzecz uczciwych wynagrodzeń jest potrzebna bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Zwrócono uwagę na rokowania zbiorowe, które powinny być traktowane, jako główny instrument wspierania rozwoju płac w Europie. UE powinna mieć na celu usunięcie przeszkód w negocjacjach zbiorowych, ułatwienie dostępu związków zawodowych do miejsc pracy i umożliwienie im swobodnych negocjacji, a także zwalczanie wszelkich form niszczenia związków zawodowych. Należy docenić siłę branżowych układów zbiorowych w zakresie zapewnienia integracyjnych rynków pracy i bardziej równomiernego podziału dochodów. Należy przedstawić jasne i stabilne kryteria gwarantujące, co najmniej przyzwoity poziom życia, aby zapewnić adekwatność płacy minimalnej. Partnerzy społeczni muszą być ściśle zaangażowani w ustalanie ustawowej płacy minimalnej. Działania UE nie miałyby na celu wprowadzenia ustawowej płacy minimalnej we wszystkich państwach członkowskich. Płace minimalne muszą być nadal ustalane w drodze układów zbiorowych lub przepisów prawnych, zgodnie z tradycjami i specyfiką każdego kraju oraz przy pełnym poszanowaniu kompetencji krajowych i swobody zawierania umów przez partnerów społecznych.
IndustriAll European wspólnie z ETUC wzywa w dokumencie Komisję Europejską do zapewnienia, że „państwa członkowskie, które chronią minimalne płace za pośrednictwem układów zbiorowych, powinny być chronione, aby nadal to robić. Ponadto należy wprowadzić wyraźne rozróżnienie między minimalnymi płacami ustawowymi a minimalnymi płacami ustalonymi w ramach układów zbiorowych. Należy promować i umacniać układy zbiorowe w państwach członkowskich, również poprzez inicjatywy UE, jednak nie mogą one podlegać warunkom, zasadom lub interpretacjom UE, które naruszałyby prawa związków zawodowych i pracowników, w tym prawa do rokowań zbiorowych, organizowania się i stowarzyszenia. Propozycja ustaleń zawartych w dokumencie została zatwierdzona przez większość obecnych delegatów.
Kończąc spotkanie omówiono kwestie składek afiliacyjnych, stan wpływów, zwolnienia z płatności oraz zaległości.